۱- برای تو :

     بر تنگنای بی تاب این صفحه چه می توان نوشت ؟

     چه می خواهم نوشت؟

     می بینی... 

     در مغازله ی درد و عشق ! تاب کلمات چلانده می شود...

 

                            ************** 

۲- برای او :

      گیریم بالهای لخت من

     آسمان تو را بی اعتبار نخواهد کرد

     ولی مفهوم پرواز را چطور؟

                        **************

۳- برای ما:

      طلوع کن

     این حکایت.... سیمای محزونی دارد

     ولی خوب میدانی

     میدانم

      تدفین زرد و غم آلود برگهای پاییزی را

      خواب نوشین و سبز سرشاخه های  عریان رقم میزند ....